குறள் 609

குடியாண்மை யுள்வந்த குற்றம் ஒருவன்
மடியாண்மை மாற்றக் கெடும்.

மு.வரதராசனார் உரை:

ஒருவன் சோம்பலை ஆளுந் தன்மையை மாற்றிவிட்டால் அவனுடைய குடியிலும் ஆண்மையிலும் வந்தக் குற்றம் தீர்ந்து விடும்.

பரிமேலழகர் உரை:

ஒருவன் மடி ஆண்மை மாற்ற – ஒருவன் தன் மடியாளுந் தன்மையை ஒழிக்கவே; குடி ஆண்மையுள் வந்த குற்றம் கெடும் – அவன் குடியுள்ளும் ஆண்மையுள்ளும் வந்த குற்றங்கள் கெடும்.
(மடியாளுந்தன்மை – மடியுடைமைக்கு ஏதுவாய தாமத குணம். ‘குடியாண்மை’ என்பது உம்மைத்தொகை. ‘அவற்றின்கண் வந்த குற்றம்’ என்றது மடியான் அன்றி முன்னே பிற காரணங்களான் நிகழ்ந்தவற்றை. அவையும் மடியாண்மையை மாற்றி, முயற்சி உடையனாக நீங்கும் என்பதாம்.).

உரை:

தன்னை ஆட்கொண்டுள்ள சோம்பலை ஒருவன் அகற்றிவிட்டால், அவனது குடிப்பெருமைக்கும், ஆண்மைக்கும் சிறப்பு தானே வந்து சேரும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

ஒருவன் சோம்பலுக்கு அடிமையாவதை விட்டுவிட்டால், அவனது குடும்பத்திற்குள் வந்த சிறுமைகள் அழிந்துவிடும்.

மணக்குடவர் உரை:

குடியை யாளுதலுடைமையின்கண் வந்த குற்றமானது ஒருவன் சோம்புடைமையைக் கெடுக்கக் கெடும். குற்றம்- குடிக்குவேண்டுவன செய்யாமையால் வருங்குற்றம்.

Transliteration:

kutiyaaNmai yuLvandha kutram oruvan
matiyaaNmai maatrak kedum

Translation:

Who changes slothful habits saves
Himself from all that household rule depraves.

Explanation:

When a man puts away idleness, the reproach which has come upon himself and his family will disappear.