குறள் 603

மடிமடிக் கொண்டொழுகும் பேதை பிறந்த
குடிமடியும் தன்னினும் முந்து.

மு.வரதராசனார் உரை:

அழிக்கும் இயல்புடைய சோம்பலைத் தன்னிடம் கொண்டு நடக்கும் அறிவவில்லாதவன் பிறந்த குடி அவனுக்கு முன் அழிந்துவிடும்.

பரிமேலழகர் உரை:

மடி மடிக்கொண்டு ஒழுகும் பேதை பிறந்த குடி – விடத்தகுவதாய மடியைத் தன்னுள்ளே கொண்டு ஒழுகும் அறிவில்லாதான் பிறந்த குடி; தன்னினும் முந்து மடியும் – அவன் தன்னினும் முந்துற அழியும்.
(அழிவு தருவதனை அகத்தே கொண்டு ஒழுகுதலின் ‘பேதை’ என்றும்; அவனால் புறம் தரப்படுவதாகலின் ‘குடி தன்னினும் முந்துற அழியும’¢ என்றும் கூறினார். ஆக்கத்திற் பிற்படினும் அழிவில் முற்படும் என்பதாம்.).

உரை:

அறிவும் அக்கறையுமில்லாத சோம்பேறி பிறந்த குடி, அவனுக்கு முன் அழிந்து போய் விடும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

விட்டுவிட வேண்டிய சோம்பலைத் தனக்குள்ளே கொண்டு வாழும் அறிவற்றவன் பிறந்த குடும்பம் அவனுக்கும் முன்பே அழிந்துவிடும்.

மணக்குடவர் உரை:

நெஞ்சத்து மடியினாலே வினையின்கண் மடித்தலைச் செய்து ஒழுகாநின்ற அறிவிலி பிறந்தகுடி தனக்கு முன்பே கெடும்.
சோம்புடையார்க்கு உளதாகுங் குற்றம் என்னையென்றார்க்கு இது கூறப்பட்டது.

Transliteration:

matimatik koNdozhukum paedhai piRandha
kutimatiyum thanninum mundhu

Translation:

Who fosters indolence within his breast, the silly elf!
The house from which he springs shall perish ere himself.

Explanation:

The (lustre of the) family of the ignorant man, who acts under the influence of destructive laziness will perish, even before he is dead.