குறள் 1139

அறிகிலார் எல்லாரும் என்றேஎன் காமம்
மறுகின் மறுகும் மருண்டு.

மு.வரதராசனார் உரை:

அமைதியாய் இருந்ததால் எல்லோரும் அறியவில்லை என்று கருதி என்னுடைய காமம் தெருவில் பரவி மயங்கிச் சுழல்கின்றது.

பரிமேலழகர் உரை:

(இதுவும் அது.) எல்லாரும் அறிகிலார் என்று – யான் முன் அடங்கி நிற்றலான் எல்லாரும் என்னை அறிதல் இலர், இனி அவ்வாறு நில்லாது யானே வெளிப்பட்டு அறிவிப்பல் என்று கருதி; என் காமம் மறுகில் மருண்டு மறுகும் – என் காமம் இவ்வூர் மறுகின்கண்ணே மயங்கிச் சுழலாநின்றது. (மயங்குதல் – அம்பலாதல், மறுகுதல் – அலராதல், ‘அம்பலும் அலருமாயிற்று’. இனி ‘அறத்தொடு நிற்றல் வேண்டும்’, என்பதாம் ‘அறிவிலார்’ என்பதூஉம் பாடம்.).

உரை:

என்னைத் தவிர யாரும் அறியவில்லை என்பதற்காக என் காதல் தெருவில் பரவி மயங்கித் திரிகின்றது போலும்!.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

என் காதல் எனது மன அடக்கத்தால் எல்லாருக்கம் தெரியவில்லை என்று எண்ணி அதைத் தெரிவிக்க தெருவெங்கும் தானே அம்பலும் அலருமாய்ச் சுற்றிச் சுற்றி வருகிறது.

மணக்குடவர் உரை:

என்னை யொழிந்த எல்லாரும் அறிவிலரென்றே சொல்லி என் காமமானது தலை மயங்கி மறுகின் கண்ணே வெளிப்படச் சுழலா நின்றது. சுழல்தல் – இவ்வாறு சொல்லித் திரிதல்.

திருக்குறளார் வீ. முனிசாமி உரை:

‘யான் முன்பு அடங்கி இருந்ததால் எல்லாரும் என்னை அறியவில்லை”. இனி அவ்வாறின்றி யானே வெளிப்பட்டு அறிவிப்பேன் என்று கருதி என் காமம் இவ்வூர் வீதியின் கண்ணே மயங்கிச் சுழல்கின்றது.

Transliteration:

aRikilaar ellaarum endrae-en kaamam
maRukin maRukum marundu

Translation:

‘There’s no one knows my heart,’ so says my love,
And thus, in public ways, perturbed will rove.

Explanation:

My lust, feeling that it is not known by all, reels confused in the streets (of this town).