குறள் 1133

நாணொடு நல்லாண்மை பண்டுடையேன் இன்றுடையேன்
காமுற்றார் ஏறும் மடல்.

மு.வரதராசனார் உரை:

நாணமும் நல்ல ஆண்மையும் முன்பு பெற்றிருந்தேன், (காதலியை பிரிந்து வருந்துகின்ற) இப்போது காமம் மிக்கவர் ஏறும் மடலையே உடையேன்.

பரிமேலழகர் உரை:

(‘நாணேயன்றி நல்லாண்மையும் உடைமையின் முடியாது’ என்றாட்குச் சொல்லியது.) நாணொடு நல்லாண்மை பண்டு உடையேன் – நாணும் மிக்க ஆண் தகைமையும் யான் பண்டு உடையேன்; காமுற்றார் ஏறும் மடல் இன்று உடையேன் – அவை காமத்தான் நீங்குதலான், அக்காமமிக்கார் ஏறும் மடலினை இன்று உடையேன். (நாண்: இழிவாயின செய்தற்கண் விலக்குவது. ஆண்மை: ஒன்றற்கும் தளராது நிற்றல். ‘அவை பண்டு உள்ளன: இன்று உள்ளது இதுவேயாகலின் கடிதின் முடியும்’, என்பதாம்.).

உரை:

நல்ல ஆண்மையும், நாண உணர்வையும் முன்பு கொண்டிருந்த நான், இன்று அவற்றை மறந்து, காதலுக்காக மடலூர்வதை மேற்கொண்டுள்ளேன்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

நாணமும் ஆண்மையும் முன்பு பெற்றிருந்தேன்; இன்றோ காதலர் ஏறும் மடலைப் பெற்றிருகிறேன்.

மணக்குடவர் உரை:

நாணமிக்க நிலைமையும் சிறந்த ஆண்மையும் யான் பண்டுடையேன்; காமமிக்கார் ஏறும் மடலினை இன்றுடையேனானேன்.

திருக்குறளார் வீ. முனிசாமி உரை:

நாணத்தினையும் மிக்க ஆண் தன்மையினையும் யான் பண்டு கொண்டிருந்தேன். அவை காமத்தால் நீக்கப்பட்டுவிட்டதால், இன்று காமுற்றார் ஏறுகின்ற மடலினை உடையவனானேன்.

Transliteration:

Naanotu Nallaanmai Pantutaiyen Indrutaiyen
Kaamutraar Erum Matal

Translation:

I once retained reserve and seemly manliness;
To-day I nought possess but lovers’ ‘horse of palm’.

Explanation:

Modesty and manliness were once my own; now, my own is the palmyra horse that is ridden by the lustful.