குறள் 1012

ஊணுடை எச்சம் உயிர்க்கெல்லாம் வேறல்ல
நாணுடைமை மாந்தர் சிறப்பு.

மு.வரதராசனார் உரை:

உணவும், உடையும் எஞ்சி நிற்கும் மற்றவையும், எல்லா உயிர்களுக்கும் பொதுவானவை, மக்களின் சிறப்பியல்பாக விளங்குவது நாணுடைமையே ஆகும்.

பரிமேலழகர் உரை:

ஊண் உடை எச்சம் உயிர்க்கு எல்லாம் வேறு அல்ல – ஊணும் உடையும் அவை யொழிந்தனவும் மக்களுயிர்க்கெல்லாம் பொது; மாந்தர் சிறப்பு நாண் உடைமை – நன்மக்கட்குச் சிறப்பாவது நாணுடைமையே, அவையல்ல. (ஒழிந்தன – உறக்கமும் அச்சமும் காமமும். சிறப்பு – அவ்வுயிர்களின் வேறுபாடு. ‘அச்சம்’ என்று பாடமோதுவாரும் உளர்.).

உரை:

உடை போன்ற அனைத்தும் எல்லோருக்கும் பொதுவான தேவைகளாக அமைகின்றன; ஆனால் சிறப்புக்குரிய தேவையாக இருப்பது, பிறரால் பழிக்கப்படும் செயல்களைத் தவிர்த்து வாழும் நாணுடைமைதான்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

உணவு, உடை இன்னும் பிற சிறப்புகள், எல்லா மனிதர்க்கும் ஒன்றே; நல்ல மனிதர்க்குச் சிறப்பாவது நாண் உடைமையே.

மணக்குடவர் உரை:

உணவும் உடையும் ஒழிந்தனவும் புன்மக்க ளெல்லார்க்கும் வேண்டும்; தலைமக்களுக்கு விசேடமாக வேண்டுவது நாணுடைமை. இது நாணம் வேண்டுமென்றது.

Transliteration:

ooNudai echcham uyirkkellaam vaeRalla
naaNudaimai maandhar siRappu

Translation:

Food, clothing, and other things alike all beings own;
By sense of shame the excellence of men is known.

Explanation:

Food, clothing and the like are common to all men but modesty is peculiar to the good.