குறள் 116

குறள் 116:

கெடுவல்யான் என்பது அறிகதன் நெஞ்சம்
நடுவொரீஇ அல்ல செயின்.

மு.வரதராசனார் உரை:

தன் நெஞ்சம் நடுவுநிலை நீங்கித் தவறு செய்ய நினைக்குமாயின், நான் கெடப்போகின்றேன் என்று ஒருவன் அறிய வேண்டும்.

பரிமேலழகர் உரை:

தன் நெஞ்சம் நடுவு ஒரீஇ அல்ல செயின் – ஒருவன் தன் நெஞ்சம் நடுவு நிற்றலை ஒழித்து நடுவல்லவற்றைச் செய்ய நினைக்குமாயின்; யான் கெடுவல் என்பது அறிக – அந்நினைவை ‘யான் கெடக்கடவேன்’ என்று உணரும் உற்பாதமாக அறிக. (நினைத்தலும் செய்தலோடு ஒக்கும் ஆகலின், ‘செயின்’ என்றார்.).

உரை:

நடுவுநிலைமை தவறிச் செயல்படலாம் என்று ஒரு நினைப்பு ஒருவனுக்கு வந்து விடுமானால் அவன் கெட்டொழியப் போகிறான் என்று அவனுக்கே தெரியவேண்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

தன் நெஞ்சம் நீதியை விட்டுவிட்டு அநீதி செய்ய எண்ணி னால், அதுவே தான் கெடப் போவதற்கு உரிய அறிகுறி.

மணக்குடவர் உரை:

தனது நெஞ்சு நடுவுநிலைமையை நீங்கி நடுவல்லாதவற்றைச் செய்யுமாயின் அஃதேதுவாக எனக்குக் கேடு வருமென்று தானே யறிக.

திருக்குறளார் வீ. முனிசாமி உரை:

ஒருவனுடைய நெஞ்சம் நடுவு நிலைமையில் நீங்கி ஒன்றினைச் செய்ய நினைக்குமானால் அந்த நினைப்பு ‘யான் கேட்டு விடுவேன்’ என்பதை உணர்த்தும் முன்னறிவிப்பாக அறிதல் வேண்டும்.

Transliteration:

Ketuvalyaan Enpadhu Arikadhan Nenjam
Natuvoreei Alla Seyin.

Translation:

If, right deserting, heart to evil turn,
Let man impending ruin’s sign discern!.

Explanation:

Let him whose mind departing from equity commits sin well consider thus within himself, “I shall perish.”.