குறள் 456

மனந்தூயார்க் கெச்சம்நன் றாகும் இனந்தூயார்க்கு
இல்லைநன் றாகா வினை.

மு.வரதராசனார் உரை:

மனம் தூய்மையாகப் பெற்றவர்க்கு , அவர்க்குப் பின் எஞ்சி நிற்கும் புகழ் முதலியவை நன்மையாகும், இனம் தூய்மையாக உள்ளவர்க்கு நன்மையாகாத செயல் இல்லை.

பரிமேலழகர் உரை:

மனம் தூயார்க்கு எச்சம் நன்று ஆகும் – மனம் தூயராயினார்க்கு மக்கட்பேறு நன்று ஆகும், இனம் தூயார்க்கு நன்று ஆகா வினை இல்லை – இனம் தூயார்க்கு நன்றாகாத வினையாதும் இல்லை.
(காரியம் காரணத்தின் வேறுபடாமையின் ‘எச்சம் நன்று ஆகும்’. என்றும், நல்லினத்தோடு எண்ணிச் செய்யப்படுதலின் ‘எல்லா வினையும் நல்லவாம்’ என்றும் கூறினார்.) .

உரை:

மனத்தின் தூய்மையால் புகழும், சேர்ந்த இனத்தின் தூய்மையால் நற்செயல்களும் விளையும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

மனத்தால் நல்லவர்க்கு அவர் விட்டுச் செல்வனவே நல்லவை; இனத்தால் நல்லவர்க்கோ நல்லதாக அமையாத செயல் என்று எதுவுமே இல்லை.

மணக்குடவர் உரை:

மனநல்லார்க்குப் பின்பு நிற்கும் காணம் முதலான பொருள்கள் நல்லவாம்: இன நல்லார்க்கு நன்றாகாத தொரு வினையும் இல்லை.
இது மேலதற்குப் பயன் கூறிற்று.

திருக்குறளார் வீ. முனிசாமி உரை:

மனம் தூய்மையானவர்களுக்கு எஞ்சி நிற்பதாகிய எச்சம் சிறப்பானதாக அமையும். இனம் தூய்மையானவர்களுக்கு நன்றாகாத செயல் எதுவுமே இல்லை.

Transliteration:

manandhooyaark kechchamnhan Raagum inandhooyaarkku
illainhan Raagaa vinai

Translation:

From true pure-minded men a virtuous race proceeds;
To men of pure companionship belong no evil deeds.

Explanation:

To the pure-minded there will be a good posterity. By those whose associates are pure, no deeds will be done that are not good.