குறள் 595

வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்
உள்ளத் தனையது உயர்வு.

மு.வரதராசனார் உரை:

நீர்ப்பூக்களின் தாளின் நீளம் அவை நின்ற நீரின் அளவினவாகும், மக்களின் ஊக்கத்தை அளவினதாகும் வாழ்க்கையின் உயர்வு.

பரிமேலழகர் உரை:

வெள்ளத்து அனைய மலர் நீட்டம் – நின்ற நீரின் அளவினவாம் நீர்ப்பூக்களின் தாளினது நீளங்கள்; மாந்தர் தம் உள்ளத்து அனையது உயர்வு – அது போல மக்கள்தம் ஊக்கத்தளவினதாம் அவர் உயர்ச்சி.
(‘மலர்’ ஆகுபெயர். நீர்மிக்க துணையும் மலர்த்தாள் நீளும் என்பதுபட ‘வெள்ளத்து அனைய’ என்றார். இவ்வுவமையாற்றலான் ஊக்கம் மிக்க துணையும் மக்கள் உயர்வர் என்பது பெறப்பட்டது. உயர்தல் – பொருள் படைகளான் மிகுதல்.).

உரை:

தண்ணீரின் அளவுதான் அதில் மலர்ந்துள்ள தாமரைத் தண்டின் அளவும் இருக்கும். அதுபோல மனிதரின் வாழ்க்கையின் உயர்வு அவர் மனத்தில் கொண்டுள்ள ஊக்கத்தின் அளவே இருக்கும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

நீர்ப்பூக்களின் அடிக்காம்பின் நீளம் நீரின் அளவே. அது போல மக்களின் உயர்வும் அவர்களின் மன ஊக்கத்தின் அளவே.

மணக்குடவர் உரை:

புகுந்த நீரின் அளவினது பூக்களது வளர்ச்சி; அதுபோல மாந்தரது உள்ளத்தின் அளவினது ஊக்கம். இஃது ஊக்கம் இதனானே உண்டாமென்றது.

Transliteration:

veLLath thanaiya malarnheettam maandhardham
uLLath thanaiyadhu uyarvu

Translation:

With rising flood the rising lotus flower its stem unwinds;
The dignity of men is measured by their minds.

Explanation:

The stalks of water-flowers are proportionate to the depth of water; so is men’s greatness proportionate to their minds.