குறள் 618

பொறியின்மை யார்க்கும் பழியன்று அறிவறிந்து
ஆள்வினை இன்மை பழி.

மு.வரதராசனார் உரை:

நன்மை விளைவிக்கும் ஊழ் இல்லாதிருத்தல் யார்க்கும் பழி அன்று, அறிய வேண்டியவற்றை அறிந்து முயற்சி செய்யாதிருத்தலே பழி.

பரிமேலழகர் உரை:

பொறி இன்மை யார்க்கும் பழியன்று – பயனைத்தருவதாய விதியில்லாமை ஒருவற்கும் பழியாகாது; அறிவு அறிந்து ஆள்வினை இன்மை பழி -அறியவேண்டும் அவற்றை அறிந்து வினைசெய்யாமையே பழியாவது. (அறிய வேண்டுவன – வலி முதலாயின. ‘தெய்வம் இயையாவழி ஆள்வினை உடைமையால் பயன் இல்லை’, என்பாரை நோக்கி, ‘உலகம் பழவினை பற்றிப் பழியாது, ஈண்டைக் குற்றமுடைமை பற்றியே பழிப்பது’ என்றார். அதனால் விடாதுமுயல்க என்பது குறிப்பெச்சம்.).

உரை:

விதிப்பயனால் பழி ஏற்படும் என்பது தவறு, அறிய வேண்டியவற்றை அறிந்து செயல்படாமல் இருப்பதே பெரும்பழியாகும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை:

உடல் உறுப்பு, செயலற்று இருப்பது குறை ஆகாது. அறிய வேண்டியவதை அறிந்து முயற்சி செய்யாது இருப்பதே குறை.

மணக்குடவர் உரை:

யார்க்கும் புண்ணியமின்மை குற்றமாகாது. அறியத் தகுவன அறிந்து முயற்சியில்லாமையே குற்றமாவது. அறிவு- காரிய அறிவு. புண்ணியமில்லாதார் முயன்றால் வருவதுண்டோ என்றார்க்கு, இது கூறப்பட்டது.

Transliteration:

poRiyinmai yaarkkum pazhiyandru aRivaRindhu
aaLvinai inmai pazhi

Translation:

‘Tis no reproach unpropitious fate should ban;
But not to do man’s work is foul disgrace to man!.

Explanation:

Adverse fate is no disgrace to any one; to be without exertion and without knowing what should be known, is disgrace.